Dziś znajduję się w tak głębokim dole, że przy nim Rów Mariański to niewielkie zagłębienie i z godzinę na godzinę pogłębia się. Boję się myśleć co będzie później jak już jest tak źle, że nie chce mi się nawet ruszyć z miejsca.
Wczoraj byłam ze znajomymi na koncercie. Ekipa tym razem była większa ponieważ przyjechał znajomy ze swoim kumplem plus jeszcze jednym typem. Owego znajomego nazwijmy Panem A. Początkowo atmosfera była średnia ale potem było już coraz lepiej.. chyba. Od Pana A dostałam komplement że mam spoko tyłek i cycki. Niby w żartach ale jakiś komplement był, objął mnie jeszcze raz czy dwa. Najdziwniejsza, bo zarazem najlepsza i najgorsza, akcja miała miejsce już podczas samego koncertu. Z Panem A wyglądaliśmy jak typowa para na koncercie - mam na myśli obejmowanie itd. Pamiętam jego ręce na mojej tali.. były takie ciepłe, można by się poczuć bezpiecznie. Powiedział mi parę miłych rzeczy i chyba pocałował w policzek. To było na prawdę miłe.. nikt mnie nie dotykał odkąd Pan K mnie zostawił. Ale oczywiście ze względu na to że to moje życie trzeba było powrócić do rzeczywistości a raczej mocno przypierdolić o nią głową. Po koncercie prawie nie zwracał na mnie uwagi. Nawet nie zdążyłam się z nim pożegnać..
Pan A jest słodki, zabawny i ogólnie podoba mi się fizycznie, ale jakie ma to znaczenie? Jak zawsze żadne. To co ja myślę nie jest istotne.
Zastanawiam się się czy ja się nim zauroczyłam czy to był tylko sposób na samotność, a może zajęcie myśli żeby nie myśleć o nim?
Dodatkowo wyszłam na łatwą dupę w oczach wszystkich. Chyba. Ale co mam poradzić na to że tak bardzo chciałam żeby mnie dotykał?
Może warto by jeszcze dodać że leżąc w łóżku z Panem K po pierwszym spotkaniu z Panem A, oczywiście taką samą ekipą, po raz pierwszy leżąc z nim w jednym łóżku gdy już spał myślałam o Panu A.. nie wiem dlaczego.
Jestem świadoma tego, że jestem tylko jego kumpelą i nie mogę liczyć na coś więcej i że dla niego to nic nie znaczyło i że już tego nie pamięta i ogólnie ma mnie w dupie ,ale jest mi z tego powodu strasznie źle i smutno i ogólnie nie chce mi się dzisiaj żyć.
Źle mi. Wzięłam dziś tyle tabletek ale tego uczucia już nic nie jest w stanie zniszczyć. Nie wytrzymam dziś, jestem słaba potnę się.


"Please tell me I’m your one and only
Or lie, and say it at least tonight"

Caly czas jestem sama.. zle mi i ciagle nie jest lepiej.
Wrzuciłam w siebie dzisiaj trochę tabletek.. w sumie było mi dobrze.
Tne sie.. i tak nikomu nie zalezy, nikt tego nie zobaczy.

Dzien w dzien mysle o kims kto nie mysli o mnie wcale. Kurwa mac.. co mam zrobic zeby to przeszło.. nie moge czuc tego co czuje... ale tak bardzo chciałabym zeby to wróciło..
Przyjaciółka ode mnie sie oddala.
Nikogo nie poznaje.
Coraz rzadziej wychodze.
Zostałam sama.
Umieram..

Z dni na dzien wygladam coraz gorzej. Powinnam znow zaczac leczenie. Nie chce mi sie zyc.

Nadal czuje sie maksymalnie chujowo ale chyba dam rade sie uczyc.
Nowy miesiac = cos trzeba zmienić.
Powrot do diety dwa posilki dziennie.

Tak bardzo go chce a jestem dla niego nikim i zawsze bylam. Boli mocno.

Wstydzę się swoich uczuć bo wiem że nigdy mu na mnie nie zależało i jestem mu obojętna. Mocno się załamałam jeżeli wszyscy zauważają że coś ze mną nie tak. Nie umiem już udawać.

Nie mogę patrzeć w lustro.. mam ochotę pocić sobie twarz. Nienawidzę jej, jak i całej reszty mojego ciała.